Nadat ik in september 2023 de marathon van Berlijn had gelopen, vond ik het tijd om te gaan trainen met een schema op maat. In Berlijn had ik mijn tiende marathon gelopen en hoewel ik weer een PR (2:43:24) had gelopen, had ik inmiddels al 5 keer hetzelfde schema van Strava gebruikt. Via Instagram kwam ik op het spoor van “Hardloopbegeleiding op maat”. Nadat ik het contactformulier had ingevuld, nam Tjeerd al snel contact op. Ik gaf aan dat ik benieuwd was naar een schema op maat en dat mijn volgende marathon in april 2024 al gepland was, namelijk die van Londen. En ohja, ik had als doel sub 2:40.
Vanaf eind oktober ben ik gaan trainen volgens een schema van HBOM en volgens mij heb ik de eerste 3 maanden geen enkele keer dezelfde training voorbij zien komen, erg fijn die afwisseling! Ook de wedstrijden die ik wilde lopen werden keurig ingepland en de trainingen daaromheen werden er op aangepast. Zelfs de Two Rivers marathon in zaltbommel, die ik 5 weken voor de Londen marathon wilde lopen als training, werd handig gebruikt als test om te zien hoe ik ervoor stond.
Dan de grote dag: 21 april 2024: de Londen Marathon. Met ruim 50.000 mensen aan de start loop je nooit alleen. Vooral de eerste 10-15 km was het erg druk en was het af en toe zoeken naar de ruimte om je eigen tempo te lopen. Het plan om te starten rond de 3:50 per km kon ik echter goed uitvoeren. Ik loop met een hartslagband en bij mijn laatste 3 marathons had ik gemerkt dat als ik de eerste 25-28 km mijn hartslag onder de 160 kan houden, dat ik daarna nog licht kan versnellen en een negative splitkan lopen. In Londen zag ik dat mijn hartslag bij km 6 al bijna de 160 aantikte. Oeps, als dat maar goed gaat! Misschien werd dit veroorzaakt door de drukte op het parcours of misschien door al het publiek langs de kant, want dat staat er in Londen rijen dik! Bij de Tower Bridge schoot mijn hartslag zelfs naar de 170, wat een belevenis! Na de Tower Bridge gingen we de bocht om naar rechts en kon ik weer in het ritme komen en de hartslag laten zakken.
De doorkomst halverwege was 1:20:36. Iets langzamer dan ik van te voren had gepland, maar omdat ik de 3 voorgaande marathons in een negative split had gelopen, geloofde ik nog steeds in het sub 2:40 doel.
Tot 25km, toen liepen m’n bovenbenen ineens vol. In plaats van te versnellen kon ik met pijn (in de bovenbenen) en moeite net het tempo vasthouden. Vanaf km 31 kregen we de wind iets meer schuin in de rug en kon ik weer iets versnellen. De bovenbenen begonnen steeds meer pijn te doen en mijn linkervoet begon zelfs te slapen (toch even wennen, die nieuwe schoenen). Sub 2:40 zat er inmiddels niet meer in maar een nieuw PR was nog wel haalbaar. Uiteindelijk heb ik 39km heel vlak gelopen en de laatste 3,2km maar heel licht verval (rond de 3:57 per km). Die kilometers heb ik maar even gebruikt om extra te genieten van de sfeer.
Eindtijd: 2:41:56, en uiteindelijk heel blij met deze tijd! Ook al heb ik mijn hoofddoel (nog) niet gehaald, ik weet nu wat de verbeterpunten zijn en daar zal mijn schema van HBOM dan ook op aangepast worden. Ik kijk er nu al naar uit!