Persoonlijke aandacht
Sinds mei 2023 train ik op schema’s van Hardloopbegeleiding op maat. Het was kort na de marathon van Rotterdam waar ik helaas op 35 km uit moest stappen vanwege fysieke klachten.
Mijn eerste marathon (kustmarathon) had ik uitgelopen in 04:27. Vanwege het zware parcours was het de bedoeling om in Rotterdam een dik PR te gaan lopen. Helaas liep dit uit op een teleurstelling.
De laatste jaren topte ik best geregeld met blessures.
Te snel willen opbouwen naar een bepaalde snelheid of afstand. Het randje opzoeken, omdat ik toch erg competitief ben ingesteld. Ik durfde op den duur alleen nog maar rustige trainingen te doen omdat ik bang was weer geblesseerd te raken. Dit wilde ik niet meer en na veel goede verhalen gehoord te hebben van een goede vriendin die in contact was gekomen met Andrea en Tjeerd besloot ik de stoute schoenen aan te trekken en ook de hulp van Tjeerd in te schakelen.
Wat mij direct opviel was dat Tjeerd erg geïnteresseerd was in mij als atleet ongeacht mijn niveau. Wij besloten In de eerste maanden veel het hardlopen af te wisselen met fietsen. Zo fietste ik geregeld 27 km enkele reis naar mijn werk. Langzaam aan begon ik ook weer met wat snelheids werk. Dit vond ik in het begin erg spannend, maar ik bleef blessure vrij. Doordat ik bleef fietsen ging mijn conditie ook met stappen voor uit. Zodra ik wel een pijntje had en ik er even geen raad mee wist kon ik Tjeerd hier altijd voor appen. Ik kreeg zelfs video’s van Andrea met oefeningen. Dit motiveerde erg en de pijntjes verdwenen hierna dan ook.
In juni begon ik bij Andrea met een 4 maanden voedingsschema. Dit in voorbereiding voor de marathon, maar nog belangrijker om meer energie overdag te krijgen. Ik liep geregeld tegen het probleem aan dat ik moe was en geen energie had om hard te lopen. Via 1 op 1 sessies konden wij mijn voeding beetje bij beetje finetunen. Het was erg fijn om te sparren met iemand die heel veel ervaring heeft met topsport en hoe om te gaan met voeding en energie. Dit gaf mij veel nieuwe inzichten. Ook merkte ik dat ik beetje bij beetje meer energie kreeg overdag door simpelweg een betere structuur, juiste producten en hoeveelheid.
In juli kreeg ik bevestiging van de sportarts dat ik op goede weg was. (Ik trainde voor de kustmarathon)
Bij de inspanningstest om mijn nieuwe hartslagzones te bepalen kreeg ik goede resultaten. Volgens de resultaten van de huidige conditie zou ik een vlakke marathon kunnen lopen in 03:37. Dit terwijl mijn PR op 04:27 staat. Dit gaf erg veel vertrouwen.
Na mijn vakantie in augustus raakte ik helaas geblesseerd aan mijn achillespees. De marathon kwam dichter bij ( 7 oktober). Ik ben toen direct op aanraden van Tjeerd alternatief gaan trainen door veel te fietsen. Met oefeningen van Andrea en fysio behandelingen kon ik 4 weken voor de marathon heel langzaam opbouwen met hardlopen.
Het was een race tegen de klok. Doordat ik veel had gefietst maar weinig hardloopmeters had gemaakt had ik twee weken lang, flink spierpijn na elke training. De laatste serieuze lange duurloop voor de marathon ging voor geen meter. Het was warm, mijn hartslag was hoog en mijn benen wilde niet. Voor het eerst sinds mijn voorbereiding voor de marathon had ik het idee, is dit wel verstandig en moet ik de marathon wel lopen. Het is namelijk één van de zwaarste marathons van Nederland met veel hoogtemeters en 7 km strand. Na mijn zorgen uitgesproken te hebben naar Tjeerd en Andrea hebben zij vertrouwen in mij uitgesproken. Immers had ik de maanden hiervoor goede trainingsarbeid verricht en door het vele fietsen was mijn duurvermogen sterk! Ik besloot hem te gaan lopen.
De Kustmarathon was inderdaad enorm zwaar. Met windkracht 6 tegen op het strand (op 21 km) dacht ik even aan opgeven, maar bedacht mij : had ik hier dan nu in mijn vakantie in Spanje mijn wekker voor gezet, om in de vroegte voor de warme los barste te trainen?
Nee, was het antwoord en met de toren van Domburg (30 km punt) in het vooruitzicht in de verte besloot ik de knop om te zetten. Het maakt niet uit hoe je hem uitloopt, als je hem maar uitloopt. Zo geschiede. Het was absoluut geen toptijd 4:59, maar mentaal was dit een enorme opsteker na het uitstappen in Rotterdam.
In november begon ik langzaam weer meer het hardlopen op te pakken en stelde ik nieuwe doelen.
In januari de halve van Zoetermeer, waar ik dan een PR wil lopen <1:49 en in Rotterdam <4:00. Eind november begon ik langzaam weer met tempo’s op het schema van Tjeerd en ik zag mijzelf direct weer met stappen vooruit gaan. Tijdens een wedstrijd half december kreeg ik de bevestiging dat ik op de goede weg was/ Hierna op 30 december tijdens een wedstrijd over 15 km werd dit nogmaals bevestigd.
Ik kon deze in beoogd halve mt lopen. Doelstelling van <1:49 was bijgesteld naar <1:45 = 5:00 per km.
Het was nu zaak heel te blijven en halve mt tempo verder te finetunen. De laatste twee weken voor de halve marathon van Zoetermeer stonden in het teken van specifiekere hm tempo blokken. Alle trainingen kon ik goed volbrengen en kreeg steeds meer het geloof dat ik de halve marathon < 1:45 kon gaan lopen. In de week van de marathon kreeg ik helaas wat last van mijn rug. Door gericht oefeningen te doen en iets minder te lopen kon ik mij toch klaar stomen voor de halve marathon in Zoetermeer.
Met 3 vrienden uit zeeland vertrokken wij een half uur later dan gepland. Dit omdat de start ook met een uur was verlaat vanwege mogelijke gladheid op het parcours. Dit viel uiteindelijk mee! Het PR wat ik liep in 2019 tijdens de halve van Renesse, was een trail met strand, heuvels en mulzand. Verre van vlak dus.
In Zoetermeer was het parcours zo goed als vlak op één helling richting de oversteek van de rijksweg na.
Met dat in het achterhoofd gaf het vertrouwen dat een PR er vandaag in zat. Ondanks dat er een stevige windkacht 5 stond. Ik besloot met de pacer van 1:45 mee te lopen. Die starte vrij stevig en + - 10 sec sneller dan beoogde halve mt tempo van 5:00, maar ik kon makkelijk volgen. Dit gaf vertrouwen. Ook zouden wij nog tegenwind krijgen dus dat zou dan compenseren.
Tot 10 km kon ik de pacer volgen en hierna op eigen tempo door gelopen. Op mijn klok elke km <5:00. Op 17 km bij de helling moest ik even het tempo wat laten zakken maar daarna kon ik toch weer vrij makkelijk het tempo oppakken wat vertrouwen gaf.
Km 18 en 19 gingen dus weer netjes onder de 5:00 per km. Vanaf 20 km kon ik zelfs nog versnellen. Uiteindelijk werd het een tijd van 1:45:23. Net niet onder de 1:45:00 maar nog steeds een PR verbetering van dik 5 minuten. Hier ben ik onwijs blij mee. Dankzij de trainingsaanpak van Tjeerd, oefeningen en voedingsadvies van Andrea ben ik nu met stappen vooruit gegaan t.o.v. vorig jaar mei. Ik kijk dan ook met veel plezier uit naar het volgende doel. De Rotterdam marathon!
Tjeerd en Andrea, bedankt voor alle support afgelopen jaar. Jullie zijn toppers!